stoppen met tamoxifen 21 december 2015

• Jeanette van Koesveld

  Ja hoor; daar was die weer. Ik heb de bodem van de put weer eens gezien cry-emoticon zo ongelooflijk down. Zwarter kan bijna niet.

  Dus gisteren is het lijnen ook niet gelukt; hoppa vandaag weer 83.4

  Alsof je dáár vrolijk van wordt.

  Gelukkig is de mist weer opgetrokken.
• 

  7:49

  Jeanette van Koesveld

  Danielle zei af voor de Kerst. Zij had nou juist gevraagd om Kerst te vieren. Bovendien is zij goed voor 6 pers. Dus als zij plotseling afzegt komt er 6 man minder. Ik heb van alles gehuurd en besteld (slager) en dan zegt zij af!!!

  Weer duidelijk een communicatie probleem ook van mij hoor. Ik vroeg haar via de app. komen je kinderen mee op Kerstavond. Waarop zei antwoord, de 23e? Ik zeg "ja". Maar de 23 is woensdag. Helemáál niet Kerstavond!!!! Ik had daar alleen helemaal niet naar gekeken. Ik dacht Kerstavond = Kerstavond.
• 

  7:49

  Jeanette van Koesveld

  Dus net zo goed mijn schuld.

  Nog geprobeerd om het dan maar om te zetten naar de 23e. Maar dat lukte niet. Gelukkig is het Daan gelukt om het om te zetten. Maar dat hoorde ik gisteren pas. Terwijl ze vrijdag afzei. Dát triggerde mij om zo down te worden.

  Hoppa de hele gifbeker weer over Herman heen gestort. Wat dat aangaat zijn wij ook hetzelfde; jij reageert je alleen sneller af op Esry. Ik op Herman. Allebei fout.

  Als ik zéker wist dat het door de tamoxifen komt dan zou ik er zo mee stoppen.

  Want het is wel héél erg donker op de bodem van de put. cry-emoticon
• 

  9:24

  Jeanette van Koesveld

  Ik heb de knoop doorgehakt; heb het ziekenhuis gebeld en doorgegeven hoe mijn weekend was. Tuurlijk kreeg ik direct het advies om naar een zieleknijper te gaan. Maar ik heb gelijk aangegeven dat ik dáár geen fiducie had. Ik zal nóóit zelfmoord plegen! Gewoon omdat ik aan den lijve de impact daarvan heb meegemaakt. Bovendien weerhoudt de gedachte aan Dennis mij daar heel erg van!!!

  Maar de diepte!!! Het enorme zwarte gat waar ik in wegzink..... ik word al misselijk bij de gedachte dat dat wéér gaat gebeuren. De strijd tussen gevoel en verstand is bijna niet te voeren. Ik word gewoon bang van mezelf.

  Ik heb wel gevraagd of het niet zo kan zijn dat het komt door de eierstokverwijdering. Maar dat is al een half jaar terug volgens de oncologie verpl. moet dat effect al tijden weg zijn.

  Mijn eigen oncoloog is op vakantie. Maar het door mij geschetste beeld was zo herkenbaar dat zij verwacht dat de vervangende oncoloog ook wel zal zeggen dat ik in ieder geval een paar weken moet stoppen met de tamoxifen om te kijken of er dan verbetering in komt.

  Ik heb zelf de knoop al doorgehakt; heb de tamoxifen weggelegd. Ik stop ermee! Wat de oncoloog ook zegt. Dit is geen kwaliteit van leven. Het is een wonder dat Herman bij me blijft.