Mijn vorige bericht ging over stoppen met tamoxifen. Dat schreef ik niet zomaar. Ik word zo vreselijk down van dat spul. En mijn voeten..... auwauw!!!! Ik kan amper lopen met Faya op de hei.
Dus ik heb een drastische beslissing genomen; stoppen met tamoxifen is natuurlijk een risico. Mijn gezwel was 80% hormoon gevoelig. Dat is niet niks. Dus stoppen durf ik gewoon (nog) niet. Maar zo verder is ook niks.
Drie weken geleden werd ik hartstikke ziek. Wondroos. En niet zo'n beetje ook. Mijn hele romp van nek tot net boven de navel knalrood. En hoge koorts. Dubbele antibiotica kuur van 10 dagen.
Hoe komt dat? Even googelen..... en wat blijkt? Oedeem is perfecte broedplaats voor bacteriën. Oedeem heb ik doordat mijn lymfen zijn verwijderd. Maar overgewicht kán het oedeem verergeren.
En juist dat overgewicht ben ik spuugzat! Het ontneemt mij mijn kwaliteit van leven.
Dus.....................
Het roer is om!
Ik ben inmiddels al 6,5 kg afgevallen. En ga door!!! Ik voel me met de dag energieker worden en fitter.
Bovendien overweeg ik een reconstructie. Ik zeg niet dat ik het ga doen. Maar ik zou het wél heel graag willen. Voor deze operatie moet je een gezond BMI hebben. Deze ingreep duurt namelijk 11 uur!!! En 11 uur narcose is voor iemand met overgewicht té gevaarlijk. Dikke mensen hebben meer narcosevloeistof nodig om onder zeil te blijven en dat is gevaarlijk voor het hart. Ik heb dus stokken genoeg achter de deur om het dit keer vol te houden!
Lijnen is opbloeien!!
