Dit wordt weer een blogje over mijn overpeinzingen.
Ik vond (en dan ben ik even heel eerlijk...) alle drukte om borstkanker nogal overdreven. Dacht bij mezelf het is toch goed te genezen? Maak er dan ook niet zo'n heisa om! Ik dacht; een longontsteking kan ook levensbedreigend zijn als je er niks mee doet.......
Dit sprak ik gisteren uit bij mijn fysiotherapeut. Zij is gespecialiseerd in fysio voor kanker patiënten. Ze zei tegen mij; Jeanette, je weet toch nog helemaal niet waar dit allemaal naar toe gaat? De komende 5 jaar zijn doorslaggevend. En dan nog; eigenlijk genees je nooit meer. Borstkanker kan zelfs na 10 jaar nog terugkomen.
Gek hè; ik wist dit natuurlijk allang! Maar het kwartje begint nu pas écht te vallen....
Er zijn mensen die tegen mij gezegd hebben; 'ik kan morgen ook wel onder de auto komen' of; 'wie weet heb ik ook wel kanker in mijn lijf, maar weet ik het nog niet' of 'ik kan morgen ook wel zo een hartaanval krijgen'... allemaal waar!! Niemand weet wat er tussen nu en 5 jaar gebeurt. Maar bij mij zitten er kankercellen in mijn lijf. En niemand weet of die allemaal gedood gaan worden.
Dát is eng!!!!!!!!!!!!
En dan straks bestralen; brr dood en dood eng vind ik dit!!!! Herman snapt niks meer van mij; "je laat je borst amputeren en zit 3 uur later weer thuis. Okselklier verwijderen idem dito. Nu ga je bestralen en nu ben je bang dat je huid gaat verbranden? Nou en!?"
Hij vind een beetje een kapotte huid niks vergeleken bij de operatie's! Gek hè? Ik vind het veel enger. Waarom? Geen idee!!!! Ik denk dat het ook mee speelt dat ik zo gevoelig ben voor mensen... De radiotherapeut heeft echt mijn sympathie niet!! Terwijl de chirurg ontzettend aardig is. Bij hem zou ik mijn borst onder plaatselijke verdoving laten verwijderen.
Het is toch te gek voor woorden, dat mensen zo'n invloed hebben op je. Grow up Jeanette!!!!!
Ow ik ga niet hoor, vanmiddag!!! Ik ren weg!!!!!!
Ik heb trouwens ineens een grote rode schrale plek op mijn rechter schouder... wat dat nou weer is? Hopelijk geen wondroos.......
wordt vervolgt...(morgen weer een vrolijk blog; beloofd!!!!!!)
Ik wens dat ik voor mijn dochter mag leren dansen.....dat zij nooit op deze manier hoeft leren te dansen.....dat het haar bespaart mag blijven. (T. Tellegen)...................................
quote uit "Keizer aller ziektes";
Ziekte is de duistere kant van het leven, een beklemmender soort burgerschap. Iedereen die geboren wordt krijgt twee paspoorten mee, een voor het koninkrijk der gezonden en een voor het koninkrijk der zieken. En al gebruiken we allemaal het liefst alleen het goede paspoort, toch moet vroeg of laat iedereen, in geval een tijdlang, zich identificeren als burger van dat andere rijk. Bron; Keizer aller ziektes
woensdag 25 mei 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Viel het mee in de Bunker ?
BeantwoordenVerwijderen