laatste chemo

De laatste chemo! Ik dacht; "da's een makkie!!"

Kerst voor de deur, huis gezellig, laatste chemo. Makkie? Een feestje!!??

Pfffft. dus niet!!

Ik vind dit de zwaarste!
Dát had ik even niet verrwacht! Ik had er eigenlijk op gerekend dat ik deze wel even zou doen.....

Immers; het huis is versierd, de lootjes zijn getrokken, Bas zijn vriendin komt logeren. Feest alom. Ach, en dat die chemo erin zit? Pfft makkie. Het is toch de laatste!!
Jeetje wat een tegenvaller…………
Alle alle bijwerkingen zijn aanwezig; blaasjes in mijn mond, geen smaak, pijn in al mijn spieren en gewrichten, handen en nagels doen pijn, de plaats waar de chemo ingelopen is doet vreselijk pijn, hoofdpijn!!, niet kunnen kijken omdat mijn ogen niet willen…… en depressief!!!!
Ik wil de chemo eruit halen!!!!! Niet voor de gein of bij wijze van spreken; er is iets in mij dat heel graag die troep eruit wil…. Dat gevoel is héél sterk.
Iedereen vraagt of ik blij ben dat de laatste erin zit…… dus ik ben ‘verplicht’ om opgewekt te reageren…. Terwijl ik denk; ‘rot op….’ Het is de laatste chemo ja….. maar mijn andere borst moet nog geopereerd, pac moet er nog uit, 7 jaar hormoon therapie.
En dan heb ik het maar niet over de onzekerheid of alles zijn werk wel goed heeft gedaan….. Is de draak gedood??? Het zát tenslotte al wél in mijn bovenste lymfeklier!!!! Waren we net op tijd? Heeft de bestraling de laatste zwemmertjes verzopen???