quote uit "Keizer aller ziektes";

Ziekte is de duistere kant van het leven, een beklemmender soort burgerschap. Iedereen die geboren wordt krijgt twee paspoorten mee, een voor het koninkrijk der gezonden en een voor het koninkrijk der zieken. En al gebruiken we allemaal het liefst alleen het goede paspoort, toch moet vroeg of laat iedereen, in geval een tijdlang, zich identificeren als burger van dat andere rijk. Bron; Keizer aller ziektes

zondag 11 november 2012

kanker controles; wat meld ik wel en wat meld ik niet?

Lotgenootjes zeiden al tegen mij dat die controles zo vreselijk waren. Ik begreep dat eerlijk gezegd niet zo. De artsen gaan toch niet actief op zoek naar uitzaaiingen, het is meer even een praatje hoe het gaat, kijken naar de littekens en voelen in de oksels. Dus wat is daar nou zo vreselijk aan?

Zoals zo veel in het leven, ga je het pas begrijpen als je er zelf voor staat. 4 december moet ik op controle. Sinds ik die afspraak heb staan ben ik me ervan bewust dat ik zwak, ziek en misselijk ben. Ik ben een krakende wagen geworden, nou zegt het spreekwoord krakende wagens rijden het langst. Daar hou ik me dan maar aan vast. De vraag die mij de hele dag door mijn hoofd spookt is; "ga ik het melden aan de arts?" Als ik het meld dan zal de arts gelijk komen met een scan. Nóg meer stress!!!

Tuurlijk als de uitslag positief is heb je écht wel weer reden tot een feestje. Maar het risico dat ze wél wat zien is altijd aanwezig! En dan? Wil je dat weten? Ik heb voor mezelf besloten dat ik het weten zo lang mogelijk uit wil stellen. Liever leven in angst maar met hoop dat het "alleen maar" angst is, dan leven in de wetenschap dat je palliatief patiënt bent!!!!

Controles? Van mij hoeven ze niet!!!!!!


























4 opmerkingen:

  1. Kan het me wel indenken. Toch sta ik er iets anders in; het kan nog uitzicht geven op een andere behandeling; herceptin, en als de tumormarker enzo goed is, ben ik weer blij, een bevestiging. Ga meer op mijn eigen ervaren met mijn lijf af. Ben ook een krakende wagen, maar niet elk symptoom heeft een kankerrelatie. Je bent gewoon minimaal 10 jaar ouder geworden door alle behandelingen.
    Maar ik ben er ook nog na ruim 8 jaar, terwijl de prognose heel slecht was. Sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank voor je lieve reactie!!!! Wat je zegt is zeker waar. Mijn punt is alleen dat het niet uitmaakt wanneer je uitzaaiingen ontdekt. Vroeg of laat maakt hoegenaamd geen verschil. (alhoewel soms operatief ingrijpen een optie is)

    Ik weet dat niet alle klachten kanker gerelateerd zijn. Alhoewel...... niet kanker gerelateerd? De meeste klachten (misselijk, pijn in gewrichten, spieren) komen door de tamoxifen. Indirect dus toch kanker gerelateerd. ;-) maar hoeft niet te duiden op uitzaaiingen!!!

    Jij hebt geluk (vind ik) dat ze op tumormarkers prikken!! Dat doen ze bij mij in het ziekenhuis niet. Dus ik krijg geen aantoonbare geruststelling zeg maar.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. oh, spannend ook weer jeanette! Ieder mens gaat weer anders met angst om. Ik wil juist wel alles weten. Of ik er blijer van geworden ben? Nee, dat niet. Maar ik leer er weer mee leven en we maken er wat moois van! Als je echt serieus liever niks weet, kan je dan niet de controles skippen? Dikke knuffel!
    sonja

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Sonja, ik zou controles het liefst skippen!!!!!!! Absoluut!!!!! Dat heb ik ook gezegd tegen mijn chirurg maar hij vindt het belangrijk dat we elkaar af en toe zien....... ik durf hem ook niet tegen de haren in te strijken, ik heb een super goede band met hem. Die wil ik graag zo houden. Maar de prijs is hoog. (vind ik) Ik ga er toch nog een keer over nadenken. Gisteren gaf een goede vriendin mij hetzelfde advies.

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.