quote uit "Keizer aller ziektes";

Ziekte is de duistere kant van het leven, een beklemmender soort burgerschap. Iedereen die geboren wordt krijgt twee paspoorten mee, een voor het koninkrijk der gezonden en een voor het koninkrijk der zieken. En al gebruiken we allemaal het liefst alleen het goede paspoort, toch moet vroeg of laat iedereen, in geval een tijdlang, zich identificeren als burger van dat andere rijk. Bron; Keizer aller ziektes

vrijdag 22 april 2011

Vader onbekend

Ik begin mijn blog met de titel: "vader onbekend". Dit is omdat ik toen ik er achterkwam dat ik een zogenaamd "koekoeksjong" blijk te zijn, mijn eerste gedachte was; "nu weet ik nooit of er een erfelijke ziekte in mijn familie voorkomt". Dát mijn ouders ervoor gekozen hebben om mij geen inzicht in mijn achtergrond te verschaffen vond ik onbegrijpelijk.

Het doet pijn dat ik ben grootgebracht met dit grote "geheim"..... temeer omdat ik regelmatig verzucht heb; "ik wou dat hij mijn vader niet was". Mijn moeder is van hem gescheiden toen ik 12 jaar was. Daarna heb ik hem 2 jaar niet gezien. Maar ja... bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus heb ik toch weer contact gezocht met hem. Het is toch je vader hè? Ja, ja... dat DACHT ik. En dus gingen mijn zus en ik zo eens in de 2 maanden een zondag bij hem langs. Deze bezoekjes waren eigenlijk nooit een succes. Hij had een kwade dronk over zich en als wij als kinderen ons 'verplichte' vader bezoek hadden afgelegd, kwamen we eigenlijk altijd huilend thuis...... Niet dat hij mij of mijn zus ooit iets heeft aangedaan hoor!!! Het was gewoon een onaangename sfeer. Hij maakte ruzie met iedereen: obers en serveersters. Och; drama!!!!

Door wat er nu bij mij gediagnostiseerd is komt die gedachte steeds weer in mijn hoofd: "wat als het erfelijk is?" Als ik er eerder bij was geweest, had ik misschien borstbesparend geopereerd kunnen worden en waren de lymfe niet besmet geweest. Ik wil dit mijn kinderen besparen!!!!!! Want voor de jongens is er dan ook verhoogd risico op sommige vormen van deze rot ziekte.

Dit is ook de reden dat ik ervoor gekozen heb om naar het VUMC te gaan voor familiair genetisch onderzoek. Ik wil voor mijn kinderen zekerheid hebben dat dit onheil niet erfelijk is. Maar ook omdat ik hoop dat er dan een stukje van mijn puzzel op zijn plaats valt.

1 opmerking:

  1. Hoi Sjaantje!!!
    Ik ben je eerste volger!
    Eigenlijk altijd al geweest....!
    Mooi blog, gelukkig geen nieuwe dingen gelezen dus je hebt me heel goed alles vertelt.
    Dikke kus van mij en laat alle vrienden en kennissen kennis maken met dit blog.
    liefs x

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.