quote uit "Keizer aller ziektes";

Ziekte is de duistere kant van het leven, een beklemmender soort burgerschap. Iedereen die geboren wordt krijgt twee paspoorten mee, een voor het koninkrijk der gezonden en een voor het koninkrijk der zieken. En al gebruiken we allemaal het liefst alleen het goede paspoort, toch moet vroeg of laat iedereen, in geval een tijdlang, zich identificeren als burger van dat andere rijk. Bron; Keizer aller ziektes

donderdag 19 mei 2011

st. remeze domaine de briange

Die wondroos was echt een gelukkie bij een ongeluk. Hierdoor is dus het bestralen opgeschoven en kunnen we wel naar St. Remeze. We hadden het plan al gemaakt om met de caravan te gaan. Ik heb er nog eens over nagedacht en denk dat het dit keer beter is een huisje te huren. Dan hoef je minder te regelen van te voren. Herman heeft het altijd vreselijk druk voor de vakantie begint. En eigenlijk is het de eerste week van de schoolvakantie ook veel te druk op de zaak. Dus hij zal echt niet veel tijd hebben om de caravan te pakken. Normaal doe ik dit natuurlijk. Maar ik weet niet in hoeverre ik dat dit jaar ook kan. Tuurlijk kan alles meevallen. Je hoort meestal dat bestralen niet al te veel problemen geeft. Alleen het kan ook heel belastend zijn. Ik kan me voorstellen dat als je oksel bestraald wordt, je beweging toch wat pijnlijker zal worden. Dus ik vind het moeilijk om er van uit te gaan dat ik kan pakken.

Nu maar hopen dat het bestralen ECHT doorgaat; de kans bestaat natuurlijk dat ze in Arnhem vinden dat het voldoende genezen is. fingers crossed..... (de huisjes zijn een week later volgeboekt, dus we zijn echt door het oog van de naald gekropen qua boeken)

Een paar volgers van dit blog kennen dit stukje paradijs! Zij zijn bij ons langs geweest daar. En weten dus waarom het daar zo heerlijk is, maar voor wie nieuwsgierig is vertel ik even wat we daar zo lekker vinden;

Het ruikt er heerlijk; de lavendel staat in bloei en de camping ligt tussen lavendelvelden en druivengaarden. Het is daar absoluut niet toeristisch maar ze zijn ook niet 'vies' van toeristen in het dorpje. Volgens mij is het een gehucht.Iedereen groet je. Er is een heerlijk zwembad op de camping waar je regelmatig alleen in ligt. Gewoon doordat er maar 50 plaatsen op de camping zijn. De tennisbaan gebruiken we ook altijd wel een paar keer. En zelfs het midgetgolf baantje wat door Fred zelf is gemaakt is altijd goed voor een uurtje relaxen. De markt in Vallon pont D'arc, die is zo groot daar loop je echt niet in 2 uurtjes helemaal overheen, vol met producten uit de streek. Het riviertje met de waterfietsen, waar de kinderen van de rotsen springen. (en ik dus doodsangsten uitsta omdat ik bang ben dat ze op een rots springen)

De campeerplaatsen zijn mega groot en de huisjes liggen allemaal echt vrij. En niet zoals op van die parken, dat je altijd bij iemand anders naar binnen kijkt.

Regelmatig komt er een boer uit de omgeving met zijn bestelbus verse producten van het land aanbieden; meloenen, nectarines, tomaten. Of wijn halen bij een wijnboer. Ik vind dit het leukste als je al een gebruikte jerrycan hebt. Zo'n nieuwe vind ik niks, dan hoor je d'r nog niet echt bij ha, ha. Wilde lavendel plukken tijdens je wandeling.

Kortom; heerlijk!!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.