Ik wens dat ik voor mijn dochter mag leren dansen.....dat zij nooit op deze manier hoeft leren te dansen.....dat het haar bespaart mag blijven. (T. Tellegen)...................................
quote uit "Keizer aller ziektes";
Ziekte is de duistere kant van het leven, een beklemmender soort burgerschap. Iedereen die geboren wordt krijgt twee paspoorten mee, een voor het koninkrijk der gezonden en een voor het koninkrijk der zieken. En al gebruiken we allemaal het liefst alleen het goede paspoort, toch moet vroeg of laat iedereen, in geval een tijdlang, zich identificeren als burger van dat andere rijk. Bron; Keizer aller ziektes
woensdag 28 september 2011
chemo 4
Chemo 4 zit er inmiddels een week in. Het was een hele zware week. Ik kon mijn ogen niet gebruiken. Uitleggen hoe dit was lukt niet goed. Het was net of mijn hersens de informatie die mijn ogen doorgaven niet konden verwerken. Werd misselijk van kijken. Alhoewel; ik wás al misselijk. Mijn ogen wilden alleen maar dicht. Dit klinkt misschien niet ernstig maar ik kan je vertellen dat wanneer je géén slaap hebt het donders vervelend is als je ogen zeg maar dienst weigeren. Lezen, tv kijken of op de pc was gewoon onmogelijk.... zucht. Voeg daarbij enorm misselijk zijn en een hele vieze smaak in je mond, dan is je ellende wel zo'n beetje compleet zou je denken... maar nee; dan komt daar ook nog een volledig gebrek aan energie bij... Echt de trap is een berg om te beklimmen! Ik heb zelfs een dag het douchen overgeslagen, gewoon omdat ik de energie niet had om me uit te kleden.
Ik vind dit heel beschamend en zoek natuurlijk de schuld weer eens bij mezelf...... Denk dan dat dit komt omdat ik zo zwaar ben. Tuurlijk wéét ik dat veel meer lotjes met dit soort bijverschijnselen kampen, maar toch denk ik zo.
Eigenlijk wilde ik dit soort berichten niet meer plaatsen. Wilde deze diepe shit voor mezelf houden. Maaaaar dit blog ben ik vooral begonnen voor mezelf. Omdat ik wist dat dit een zware weg zou worden en het misschien "leuk" is om achteraf terug te lezen.....Leuk?? Misschien is "goed" een beter woord. Ik heb dus besloten deze ellende wél te blijven opschrijven, maar mijn blog te sluiten. Het is nu alleen nog maar te lezen door mijn volgers. Waarom ik dit besloten heb??? Heel eerlijk? Geen idee!!! Het voelde gewoon niet goed (meer) dat iedereen maar kon meelezen. Het wordt gewoon té persoonlijk naar mijn idee.
Dus lieve volgers; probeer mij niet te veroordelen. In de trant van; "ze is niet positief genoeg!" of "wat een zelfmedelijden".
Damnant quod non intellegunt (Ze veroordelen wat ze niet begrijpen)
Dát is denk ik waar ik bang voor ben; ik leg mijn ziel en zaligheid bloot, stel mij daardoor enorm kwetsbaar op..... en zal daarop beoordeelt worden (dat is logisch) maar of ik daar goed uitkom???? Dáár heb ik geen zicht op.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.