Ik wens dat ik voor mijn dochter mag leren dansen.....dat zij nooit
op deze manier hoeft leren te dansen.....dat het haar bespaart mag blijven. (T. Tellegen)...................................
quote uit "Keizer aller ziektes";
Ziekte is de duistere kant van het leven, een beklemmender soort burgerschap. Iedereen die geboren wordt krijgt twee paspoorten mee, een voor het koninkrijk der gezonden en een voor het koninkrijk der zieken. En al gebruiken we allemaal het liefst alleen het goede paspoort, toch moet vroeg of laat iedereen, in geval een tijdlang, zich identificeren als burger van dat andere rijk. Bron; Keizer aller ziektes
Nee, van positief denken en strijden tegen wordt je niet beter. Het is pijnlijk om te denken dat als je dat maar genoeg doet, het over gaat. Dus inderdaad, als je verliest, heb je iets niet goed gedaan. Ik overleef al ruim 8 jaar met een nare vorm van borstkanker, en volgens de statistieken was ik nu wel echt dood geweest. Mazzel gehad dus, goede artsen, goede chemo en goede medicatie, die kennelijk bij mij de kanker in de wacht heeft gezet. Ik ben wel erg positief, want dan is elke dag tenminste een kadootje. Ben ook veel bewuster geworden van alle goede dingen in het leven en geniet meer, hecht minder aan materie en stel andere prioriteiten dan daarvoor. Persoonlijk denk ik dat een positieve levensinstelling gewoon plezant voor jezelf en je omgeving is, en dat de tijd die je nog hebt, zo intenser geleefd kan worden. ook het immuunsysteem kan er best blij van worden. Maar genezen? Dat is nooit door één ding, maar vele elementen samen, waarvan geluk een grote is. Ik ben niet genezen en mijn leven heeft een enorme oplazer gehad, maar elke dag is er eentje om te leven, en wel met zoveel mogelijk plezier.
Nou ..... ik vond het leven vóór de borstkanker heel wat leuker dan het leven erna. Waarschijnlijk is de tamoxifen daar mede debet aan, maar toch.... :-(
Positief ben ik altijd geweest. Ik hou van lachen en dansen. Wat dat betreft is er niks veranderd. Helaas moet ik nu betalen als ik een avondje hebt doorgebracht met vrienden. Het kost me écht een paar dagen om daarvan te herstellen.
Nee, van positief denken en strijden tegen wordt je niet beter. Het is pijnlijk om te denken dat als je dat maar genoeg doet, het over gaat. Dus inderdaad, als je verliest, heb je iets niet goed gedaan.
BeantwoordenVerwijderenIk overleef al ruim 8 jaar met een nare vorm van borstkanker, en volgens de statistieken was ik nu wel echt dood geweest.
Mazzel gehad dus, goede artsen, goede chemo en goede medicatie, die kennelijk bij mij de kanker in de wacht heeft gezet.
Ik ben wel erg positief, want dan is elke dag tenminste een kadootje. Ben ook veel bewuster geworden van alle goede dingen in het leven en geniet meer, hecht minder aan materie en stel andere prioriteiten dan daarvoor.
Persoonlijk denk ik dat een positieve levensinstelling gewoon plezant voor jezelf en je omgeving is, en dat de tijd die je nog hebt, zo intenser geleefd kan worden. ook het immuunsysteem kan er best blij van worden. Maar genezen? Dat is nooit door één ding, maar vele elementen samen, waarvan geluk een grote is.
Ik ben niet genezen en mijn leven heeft een enorme oplazer gehad, maar elke dag is er eentje om te leven, en wel met zoveel mogelijk plezier.
Hoi Vlasje,
BeantwoordenVerwijderenNou ..... ik vond het leven vóór de borstkanker heel wat leuker dan het leven erna. Waarschijnlijk is de tamoxifen daar mede debet aan, maar toch.... :-(
Positief ben ik altijd geweest. Ik hou van lachen en dansen. Wat dat betreft is er niks veranderd. Helaas moet ik nu betalen als ik een avondje hebt doorgebracht met vrienden. Het kost me écht een paar dagen om daarvan te herstellen.
Zo'n artikel als hierboven geeft mij wel steun.