okselkliertoilet

11 april 2011.
Moet me om 7.05 melden in het ziekenhuis. Heerlijk vroeg!! Kom de dokter tegen op de gang en vraag gelijk of ik nu ook weer zonder opname geopereerd ga worden. Vind hij wat lastig omdat dit toch wel een flinke ingreep gaat worden. Maar na enig aandringen van mijn kant, gaat hij overstag.

De operatie is om 8.00 uur ik krijg de medicatie en word gelijk weggereden.... de medicatie is nog niet ingewerkt. Getver ik moet op de gang al huilen..... dáár baal ik van. Ook op de voorruimte moet ik almaar tranen wegvegen. Verdorie!!! Stop stop denk ik. Maar het lukt niet.

Kom dus ook huilend uit de narcose.... Niet leuk.

Pijnlijk is het wel een beetje. Een soort venijnige stroomstootje krijg je als je verkeerde beweging maakt.

Gelukkig lig ik dit keer wel met een leuke meid op zaal. Zij had ook borstkanker en kreeg alles in andere volgorde; eerst chemo, daarna operatie. Dus we konden elkaar van alles vertellen. Als ik van te voren had geweten dat ik tegenover haar zou komen te liggen, had ik het blijven wel voor lief genomen.

De huisarts komt nog even langs. Wel attent van hem!

Tuurlijk komt ook de fysiotherapeut met bewegingsadviezen.

De oncoloogverpleegkundig laat ook haar neus even zien, want een vriendelijke mensen zijn er toch!!!

Om 17.00 uur komt de arts en ik mag om 18.30 naar huis!!!!!


Het valt allemaal goed te doen. Pijn is draagbaar. Maar de arm is wel stijf en gevoelloos.