hup borst eraf en verder met mijn leven.............................
Tjonge jonge wát was ik onwetend. Was ik dat nu nog maar.
Inmiddels ervaar ik meer en meer wat het hebben van borstkanker met je doet;
Ik ben moe! Niet normaal meer........... Mijn ogen branden, ik ben duizelig en zie slecht, alsof alles wazig is. Ik weet dat dit een bijwerking van de bestraling is. Maar toch overvalt het me een beetje, ik dacht; "ach, moe is niet zo erg daar kan je je toch aan overgeven?" pffft deze moeheid is toch anders als wat je denkt/verwacht bij moe....Je kan wel gaan slapen, maar het helpt niks. Je voelt je geen sikkepit fitter! Vandaag wél een stuk gelopen samen met Herman, even uitwaaien op de hei, normaal gesproken krijg je daar toch een energie boost van. Maar nee hoor, de moeheid blijft gewoon hangen.
Het wennen aan mijn nieuwe lijf wordt ook ineens lastiger. Vreemd! Ik dacht dat ik er totáál geen moeite mee had....
Mijn litteken geeft me een associatie; hij lijkt op een dichtgenaaide mond. En dát is eigenlijk hoe ik momenteel heel erg het leven ervaar; dat mijn mond gesnoerd is..... ik kan niet vertellen hoe het met me gaat. Dat is onmogelijk!!! Daarvoor is het momenteel een té grote warboel in mijn hoofd.
Maar ook; je moet je overgeven aan de voorgestelde behandel methoden. Alles is voor je bestwil... blêh..... Je hebt geen stem in dit alles; het is immers voor je bestwil
Maar ok; ik moet positief blijven; dus ik zal positief eindigen; mijn zondag over 2 weken ziet er héél anders uit!!!!!!! Yes! Dan zit ik aan een rosétje, met een schaaltje olijven uit te kijken over de Mont Ventoux. En dáár hoef ik niet positief over te doen.... ha, ha. Als ik dáár aan denk wordt ik vanzelf vrolijk....
Ik wou dat mijn moeder er zo in stond als jij... Je geeft goed weer hoe en wat, maar mijn moeder heeft na de 2e operatie besloten nooit meer te laten opereren... Resultaat is dat nu, na ruim 5 jaar, ze een nieuwe tumor elders heeft, en ze wil geen behandeling... Dat doet pijn. Ze is erg depressief, en ik kan niets doen... Vind ik heel erg...
BeantwoordenVerwijderenmaar lieverd, kijk uit naar je uitje, geniet ervan en put er energie uit! Die zware vermoeidheid wordt langzaam maar zeker minder...
knuffel.
Karin