Dinsdag had ik heerlijk gewinkeld (nou ja gewinkeld??? Meer lekker op een terrasje gezeten) met een goede vriendin. Mijn conditie liet nog wel te wensen over. (understatement of the year)Na een kleine 3 uurtjes ging plotseling alles draaien voor mijn ogen en zijn we snel naar huis gegaan. Ik dacht even een uurtje te kunnen gaan slapen.... maar helaas; de buren zijn momenteel aan het verbouwen dus van slapen komt er niet veel. Ik heb hier natuurlijk deze week erg veel last van want vooral de eerste paar dagen val je om van beroerdheid en de slaap. Maar als er naast je met een drilboor tekeer gegaan wordt komt er niet veel van slapen.
Ik denk dat ik hierdoor wat oververmoeid ben geraakt; ik bedoel winkelen én slaaptekort. Want dinsdagavond schoot het in mijn onderrug!! pffft niet normaal meer. Ik kon niet zitten of staan. Ook zat er wat bloed in mijn urine dus ik schrok me rot. Ziekenhuis gebeld en 15 minuutjes werd ik teruggebeld; naar de spoedeisende hulp!!!!!! Ik stribbelde nog tegen van; "zo erg is het nou ook weer niet hoor..." maar nee! Het moest van de dokter.
Herman wilde natuurlijke mee. Dus daar gingen we. Dood en doodsbang voor wat voor ergs de dokter wel niet in gedachten had............
Affijn twee en een half uur later nadat er bloed geprikt was, urine onderzocht, bloeddruk, hartslag en longen beluisterd PLUS inwendig onderzoek (door een dokter van amper 28 jaar, wat afschuwlijk is dát!!!!!!!!) Uitslag; niks te vinden. Witte bloedlichaampjes erg laag! Maar dat is normaal rond de 7e dag is de leukocytendip. Rugpijn kan komen door vleesbomen of door tussentijdse menstruatie....even aankijken als de klachten aanhouden terugkomen....
Dit heeft me geleerd dat ik écht het ziekenhuis alleen nog bel als ik hoge koorts heb!!!!!! Alhoewel iedereen me zegt dat ik juist wél moet blijven bellen, denk ik in het vervolg wel 2x na hoor! Ik ben heel erg bang voor een ontsteking. Het zou toch een beetje "jammer" zijn dat ik terwijl ik de kanker succesvol aan het bestrijden ben een ontsteking me de das omdoet??? De oncoloog heeft mij zoals ik al hierdoor verteld heb, gezegd dat je leukocyten ook verantwoordelijk zijn voor het noodsignaal naar je hersenen. Als je dus een dip van die krengen hebt reageren je hersenen niet!! Ik vind dit zo'n enge gedachte, dus toen ik bloed zag, gingen al mijn alarmbellen rinkelen (en van de arts blijkbaar ook) Maar ik ga nu toch maar ervan uit dat als de thermometer onder de 38.5 blijft er niks aan de hand is.
Het vervelende is alleen dat ik 2 weken terug blijkbaar wél een blaasontsteking had (is ontdekt in het lab van het ziekenhuis) zonder dat ik er ook maar iets van merkte... niet vaker naar het toilet, geen branderig gevoel, geen koorts niks. (hierdoor ben ik zo onzeker geworden over de seintjes van mijn lichaam) Dit plus die eeuwige verhoging van mijn temperatuur. grrrrrr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.