De mist begint steeds meer op te trekken. De afgelopen dagen waren geen pretje. Understatement of the year..... Ik heb héél veel op bed gelegen vanwege het licht. Mijn ogen wilden niet. Ik zou niet weten hoe ik dit moet omschrijven. Ze voelden koud aan, en wilden alleen maar dicht. Niet om te slapen maar gewoon dicht. Lezen en tv kijken ging echt niet. Dus als ik naar beneden ging was ik na een half uurtje al moe van het kijken en ging ik weer naar boven. Daarbij was ik vreselijk misselijk en de tintelingen in mijn arm en been (dit keer alleen maar links) en ik heb hartkloppingen. Verder doen mijn neus en oren pijn. Zoals je ook hebt op wintersport als je heel hoog zit. haha maar dan is het beter te verdragen.......
De gedachte om te stoppen met deze troep komt natuurlijk steeds meer naar boven. Maar dit zou ik nóóit maar dan ook nóóit doen. Het helpt me gewoon om te bedenken dat ik beslis.
Ik wens dat ik voor mijn dochter mag leren dansen.....dat zij nooit op deze manier hoeft leren te dansen.....dat het haar bespaart mag blijven. (T. Tellegen)...................................
quote uit "Keizer aller ziektes";
Ziekte is de duistere kant van het leven, een beklemmender soort burgerschap. Iedereen die geboren wordt krijgt twee paspoorten mee, een voor het koninkrijk der gezonden en een voor het koninkrijk der zieken. En al gebruiken we allemaal het liefst alleen het goede paspoort, toch moet vroeg of laat iedereen, in geval een tijdlang, zich identificeren als burger van dat andere rijk. Bron; Keizer aller ziektes
zaterdag 3 september 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.